გალაკტიონი და კონსტანტინე გვერდიგვერდ სხედან მწერალთა კავშირის სხდომაზე, პრეზიდიუმში სხვები არიან მოკალათებულნი. 

ერთ-ერთი მათგანი ტრიბუნიდან ხმამაღლა ამცნობს დამსწრე საზოგადოებას რაღაც გადაწყვეტილებას და ასე იწყებს: „საქართველოს მწერლები და პოეტები შეიკრიბნენ და გადაწყვიტეს, რომ...“ - ამ დროს გალაკტიონმა კონსტანტინეს გადაულაპარაკა: 

„შენ იყავი, როცა ეგ ამბავი გადაწყვიტეს?“ 

„არა, შენ?“- დაუბრუნა კითხვა კონსტანტინემ. 

„არა, არც მე“, - ისევ წყნარად უთხრა გალაკტიონმა.

კონსტანტინემ ხელები გადაატრიალ-გადმოატრიალა და მისთვის და გალაკტიონის გასაგონად ჩაილაპარაკა:

„აბა, რომელმა მწერლებმა და პოეტებმა გადაწყვიტეს?“