ზურა ბოლქვაძე: უცნაურია ცხოვრება, იქ მიმიყვანა, სადაც ვერასდროს ვიფიქრებდი... ახალგაზრდობაში ნამდვილად მიფიქრია, ოდესმე სკოლაში თუ ვასწავლიდი. ხარკოვში ვსწავლობდი ვაჭრობისა და კვების მენეჯმეტს,; დაბრუნებულს სამსახური არ მქონდა და შემომთავაზეს მათემატიკის მასწავლებლად მუშაობა, მეც დავთანხმდი. მეგონა, მალევე წამოვიდოდი, მაგრამ უკვე 25 წელი გავიდა და სფერო არ შემიცვლია. 2011 წლიდან, როცა ჩვენი სკოლის დირექტორი დააწინაურეს და უფრო დიდ სკოლაში გადაიყვანეს, დავინიშნე დირექტორად და იქიდან მოყოლებული უკვე 10 წელია, დირექტორის მოვალეობას ვასრულებ.

- პირველი სემესტრი რთული იყო,  მაგრამ მეტ-ნაკლებად შეეჩვივნენ მასწავლებლები და მოსწავლეებიც ონლაინ სწავლას. გვყავდა ბავშვების კატეგორია, რომლებიც სოციალური მდგომარეობის გამო, ვერ ახერხებდა საგაკვეთილო პროცესში ჩართვას. ამ ბავშვებს სკოლაში ვიბარებდით რიგ-რიგობით და ადგილზე ვამეცადინებდით. მინიმუმ კვირაში ერთხელ, მაინც მოდიოდა მასწავლებელი და უტარებდათ გაკვეთილს, თუმცა შედეგი, ბუნებრივია, მაღალი არ ყოფილა; მეორე სემესტრშიც გვქონდა ჩამორჩენა, მაგრამ ვეცდებით, ახალ სასწავლო წელს აღვადგინოთ ეს ჩავარდნები და მოსწვალეებს შევთავაზოთ დამატებითი გაკვეთილები, თუ, რა თქმა უნდა, საკლასო ოთახებში შეხვედრის შესაძლებლობა მოგვეცემა.

- მასწავლებლებისადმი ჩემი დიდი თხოვნა იყო, მოსწავლეები არ დაგვეტოვებინა უყურადღებოდ. ისინიც, ანაზღაურების გარეშე, საკუთარი სურვილით უტარებდნენ ბავშვებს გაკვეთილებს. დილის საათებში ონლაინ გაკვეთილები ჰქონდათ და შემდეგ - სკოლაში მოდიოდნენ. იქიდან გამომდინარე, რომ 1 მასწავლებელი და მაქსიმუმ 2 მოსწავლე იყო საკლასო ოთახში, რეგულაციების დაცვასაც მარტივად ვახერხებდით. საბედნიეროდ, ჩვენს სკოლაში არავის დაფიქსირებია ვირუსი.

- იქედან მოყოლებული, რაც დირექტორი ვარ მასწავლებლებს ყოველთვის ვთხოვდი, რომ მეტი ყურადღება მიექციათ მოსწავლეებისათვის. ისინიც ძალ-ღონეს არ იშურებდნენ. ამ პერიოდში სკოლას სპორტის მიმართულებით ჰქონდა წარმატებები. გოგონების ფეხბურთში, ზედიზედ სამი წელი „კოკა-კოლას“ თასის მფლობელები ვიყავით, მაშინ, როცა ჩვენი სკოლა საბაზო საფეხურისაა. ყველას უკვირდა, თუ როგორ ვაღწევდით ამას. ამ ყველაფერს ნამდვილად ჰქონდა  წინაპირობა,
სკოლაში ცოტა მოსწავლე იყო, ამიტომ ფეხბურთის თამაშის დროს გოგოებიც ერთვებოდნენ, რამაც განაპირობა მათი წარმატება.