- ცხოვრების რიტმი, ხანდახან დაძაბული, ხან ემოციური, მაგრამ მაინც ცოცხალი ორგანიზმის მაჯისცემა.

- მოსწავლეს სურს. . .

- უფრო მჭიდრო კონტაქტები ერთმანეთთან, ვიდრე დღევანდელი, იძულებითი, იზოლირებული ყოფა.

- კოვიდ-სიტუაციაში ყველაზე რთულია. . .

- ადამიანური ემოციების მართვა: მონატრების შემდეგ ჩახუტების სურვილის შეკავება, კოვიდით გარდაცვლილთა საშინელი ტრაგედიის იგნორირება და შეჩვევა.

- პასუხისმგებლობა ნიშნავს. . .

- არა საკუთარ თავზე ფიქრს და ზრუნვას, არამედ სხვების მიმართ მოვალეობის გრძნობის გამოხატვას და საჭირო შემთხვევაში ვალდებულებასაც კი.

- 10 წლის შემდეგ ვისურვებდი. . .

- ჯანსაღ, უსაფრთხო გარემოში ცხოვრებასა და დღევანდელი ყოფის ცუდ მოგონებად გახსენებას.

- პედაგოგებს სჭირდებათ. . .

- უფრო მეტი დაფასება, რადგან მათი როლი ადამიანების ცხოვრებაში ძალიან დიდია და ამას ისინიც რეალურად უნდა გრძნობდნენ. უფრო მეტი თავისუფლება და დამოუკიდებლობა საქმიანობაში.

- სასკოლო საგნებს დავამატებდი. . .

- პირველ რიგში, ეთიკასა და ფსიქოლოგიას.

იხილეთ ფოტო: