თიანეთის ყოფილი მერი და პარლამენტის ყოფილი წევრი თამაზ მეჭიაური 67 წლის ასაკში, კორონავირუსით გამოწვეული გართულებების შედეგად გარდაიცვალა.

ბატონი თამაზი „ეტალონის“ მეგობარი და ერთგული თანამოაზრე გახლდათ. ღრმად სწამდა, რომ სახელმწიფოს მშენებლობაში განათლებულ თაობას ლომის წილი აქვს და ამიტომაც უჭერდა მხარს იმ საგანმანათლებლო პროექტებს, რომლებიც მთავარ მიზანს წლებია ემსახურება.

„ეტალონის“ პროექტების ავტორი გოჩა ტყეშელაშვილი მეგობრის გარდაცვალებას სოციალურ ქსელში ეხმაურება. სტატუსს Etaloni.ge უცვლელად გთავაზობთ.

ბინდისფერია სოფელი, უფრო და უფრო ბინდდება,

რა არის ჩვენი სიცოცხლე, ჩიტივით გაგვიფრინდება…

ალბათ, მიხა ხელაშვილი საიქიოში ამ ლექსით შეეგებება თამაზ მეჭიაურის ამქვეყნად გატანჯულ სულს...

სიტყვის კაცი იყო თამაზი... როცა თიანეთის მერი გახდა, თავდაპირველად ჩვენ შორის უხერხულობა ჩამოვარდა, რადგან ის ადამიანი, რომელსაც თამაზი მეჭიაური იმდროინდელი ცნობილი სატელევიზიო დებატებისას მწვავედ დაუპირისპირდა, ჩემი მეგობარია.

ჰოდა, მალევე პირისპირ შევხვდით და მითხრა:

- კაცურად გპირდები, შენთან იმ ადამიანს აუგად არასოდეს ვახსენებო, - და თან დაამატა:

- მე თიანელი კაცი, ვარ აქაურობა და აქაურები ძალიან მიყვარს, ვიცი, შენც გიყვარს თიანელები... განათლების ფასიც კარგად ვიცი, „ეტალონის“ პროექტების მნიშვნელობასაც ნათლად ვხედავ და შენი ხასიათისაც კარგად მესმის, მოდი, თიანელების საკეთილდღეოდ ვითანამშრომლოთო.

მაშინ წესიერად არც კი ვიცნობდი, მერე და მერე გავიცანი: თავისი სიტყვისთვის არასოდეს უღალატია... ჩვენი ურთიერთობა კი თანამოაზრეობაში გადაიზარდა და როგორც თანამოაზრეს, მეც ყოველთვის მხარში რომ ვედექი, ეს ბავშვივით უკვირდა...

ბოლოს 27 იანვარს ვისაუბრეთ, ხუთშაბათი დღე იყო. მომიყვა, ორი დღის წინ მიხა ხელაშვილის საფლავზე ვიყავით, მისი დაბადების დღე აღვნიშნეთ და მგონი, იქ გავცივდი, ახლა მამცივნებსო. ისიც გაუგია, მისი მხარდაჭერის გამო ჩემი დასჯაც რომ მოინდომეს, მე კი მეგობრებზე, მით უმეტეს თანამოაზრეებზე, უარს არასდროს ვამბობ... და ბოლოს იმ „წაშლილი“ სურათების გადაგზავნა მთხოვა, ახლა რომ ვაქვეყნებ.

თამაზ მეჭიაურში თიანელი კაცის ბუნებრივი სიდიადეც იყო და ბუნებრივი უბრალოებაც...

მსუბუქი იყოს თამაზ მეჭიაურისთვის მშობლიური მიწა...

იმქვეყნად შევხვდებით, თანამოაზრევ!!!

P.S. ტარიელ ხარხელაურს ბევრ რამეში ვეთანხმები - სულ უფრო ცოტანი რჩებიან სააქაოს ღირსეული ადამიანები, თითქოს სიყალბის ბინდი გადაეფარა ქვეყანას. ნიჭიერებას და ღირსებას დანახვა და მოფრთხილება ამქვეყნად უნდა, თორემ ყველა იმქვეყნად წასვლას მოინდომებს...

ფეისბუქპოსტი სრულად იხილეთ ბმულზე