როგორ უნდა მიხვდე, რომ ცხოვრების ყველაზე მნიშვნელოვანი გრძნობა ხელიდან გაუშვი, ყველაზე ძვირფასი ადამიანი დაკარგე, სისუსტის, გულგრილობის თუ უბრალოდ, ზედაპირულობის, ყოველდღიური პრობლემების გამო. 

პირქუშ და მშვენიერ ხევსურეთში, ანატორის აკლდამებთან დაწყებული დიდი სიყვარული, რომელსაც ქალაქის რიტმი, ყოველდღიური რუტინა, მოვალეობები კლავს, სიყვარული, რომელიც ისეთივე სუფთა და განსაკუთრებულია, როგორც ის ხელშეუხებელი გარემო, როგორშიც ჩაისახა... საბედისწერო ათენგენობა და სიყვარულის ამბავი, რომელსაც ძალიან დიდი ტკივილი და სიცარიელე მოაქვს თან..."არა, რა თქმა უნდა, უკვე მიყვარდა. 

შეიძლება, უკვე გზაშიც მიყვარდა, აზრზე არა ვარ, არაფერი აღარ მესმის, მგონი, პირველად რომ შევხედე, მაშინვე მიგრძნო გულმა რაღაცა... იმიტომაც ვარიდებდი თავს." - ასე იწყება ყველაზე დიდი და ყველაზე მტკივნეული გრძნობა - სიყვარული... ნაირა გელაშვილის "ამბრნი, უმბრნი და არაბნი" შესანიშნავი რომანი დასაკარგსა და დაკარგულზე, მომხდარსა და მოსახდენზე, სიყვარულსა და სიცარიელეზე...