ლექსები შემოდგომაზე, რომელთა ცოდნაც მოსწავლეებს ღონისძიებებზე გამოადგებათ

22-10-2023

დაკოპირებულია

სკოლებში სასწავლო წელი აქტიურად მიმდინარეობს. ოქტომბრის დადგომასთან ერთად კი, საშემოდგომო ზეიმებისა და ღონისძიებების გამართვაც დაიწყო.

როგორც წესი, წელიწადის ამ დროს რაიმე სახის აქტივობა ყველა სკოლაში ეძღვნება. მოსწავლეები ცონდას იღრმავებენ, მსჯელობენ, მღერიან, ცეკვავენ და ლექსებსაც კითხულობენ. გამომდინარე იქედან, რომ საშემოდგომო ღონისძიებები ახლა საკმაოდ აქტუალურია, გთავაზობთ სხვადასხვა ავტორის რამდენიმე ლექსს, რომელთა ცოდნაც მოსწავლეებს ზეიმებზე გამოადგებათ.

ვაზი გვიხმობს ვაზი უხმობს პატარებს: -მოდით! მოდით ყველანი, თქვენც გასინჯეთ დამტკბარი ყურძნის მწიფე მტევანი! ჩხა, ჯაგანი, აკიდო... ზვრებში ბავშვებს ელიან, ისმის სიცილ-კისკისი,- მხიარული რთველია, სავსე შემოდგომაა! აბა, დელი-დელია! ნესტან კუპრავა	ფოთოლი ფოთოლი ვარ, ნიავ-ქარში საამურად მოშრიალე, ახლოვდება შემოდგომა და მოვწყდები ტოტებს მალე. მაგრამ ეგ ნუ შეგაშინებთ დრო თუ უკან არ ბრუნდება, ამ ჩემს ტოტზე, ჩემს მაგივრად, სხვა ფოთოლი დასკუპდება. ლუარა ჭანტურია	შემოდგომამ გაგვახარა შემოდგომამ გაგვახარა ზამთრის უხვი მარაგითა, ყურძენი გოდრით დაგვიდგა, ხილი კიდევ კალათითა. წელსაც თავი მოიწონა ხვავითა და ბარაქითა, ამოდენა მოსავალი არა თქმულა არაკითა. ნესტან კუპრავა
ყურძნის მკვახე მტევნები დაუძახა დედიკომ თინიკოს და ლევანს, ნაღვლიანად დაჰყურებდა ყურძნის მკვახე მტევანს. -დედი, შენს თავს ვფიცავარ- იცრემლება თინიკო, -მე არ ვიცი უკითხავად დღეს ვენახში ვინ იყო. ჩუმადა დგას ვაჟკაცი, არ შეშვენის ცრემლები, მით უფრო, მან დაყარა ყურძნის მკვახე მტევნები. კი ახსოვდა, დედიკომ -ჯერ ხელი არ ახლოთო, სანამ არ დამწიფდება ახლოსაც არ გნახოთო.- დამწიფდაო, ეგონა ისე წითლად ღუოდა და იფიქრა, რომ მაშინ დედიკონა ტყუოდა. არვინ დამინახოსო, ჩაიყარა უბეში, გასინჯა და სიბრაზით, მოისროლა გუბეში. იცის, დამნაშავეა თავი მიტომ დახარა... -მაპატიე დედიკო, მეტს არ ვიზამ, აღარა. მანანა კაკაჩია	შემოდგომა ჰქვია დახუნძლული ვენახების კარი არის ღია: აქეთ კვახის გორებია, იქ ვაშლები ყრია. - დაკრიფეთო! - ხეხილები ტოტებს დაბლა ხრიან. ქარვისფერი, შინდისფერი სიტკბო უდგას მტევანს. გოდრებს კალათს მივაშველებთ, აღარ არის ტევა. საწნახელში - ტაშფანდურა, ზვრებში - ღამის თევა. გზას ვერ უქცევ გოდრიანი მანქანების გრიალს. უფრთხი თავზე გადმომზირალ მუშტისტოლა ქლიავს და ფოთლები ცეცხლისფერი ორღობეში ქრიან... ამას ჩვენი დალოცვილი შემოდგომა ჰქვია. მაყვალა მრევლიშვილი	შემოდგომის სურათები თეთრი გოგრა ნიკას უყვარს, ჩურჩხელები - თამუნას, ბებოს ჯერ არ ამოევლო, უკვე შეახრამუნა. ზამთისათვის მოგროვილი ვაშლი, კომში, კაკალი, აი, ასე დაწყებულა შემოდგომის ზღაპარი. * საწნახელში ნიკა დგას, ფეხის წურავს რქაწითელს, ანდრო ტკბილი ბადაგის ქვევრში ჩასხმას დაიწყებს. ბებო ავლებს ჩურჩხელებს, ზეიმია ნამდვილი... აი, ასე დავხატე შემოდგომა ამ დილით. ელენე სალარიძე