მათთგან დამზადებული სხვადასხვა წამლით გაჩაღდა გაცხოველებული ვაჭრობა. შემდეგ მუმიების გამოყენება გაფართოვდა, მათ ფქვავდნენ და სასუქად ყიდდნენ. ასევე მათგან იღებდნენ ყავისფერ პიგმენტს, ხოლო ტილოებს, რომლებშიც გახვეული იყვნენ მუმიები, ქაღალდის წარმოებაში ხმარობდნენ.   

მომდევნო საუკუნეში მუმიებს ფასი დაედო, ისინი ბევრმა მდიდარმა ევროპელმა და ამერიკელმა შეიძინა კერძო კოლექციისთვის, როგორც ''ტურისტის სუვენირი''.  

   
ვისაც მთელი მუმიის ყიდვა არ შეეძლო, შავ ბაზარზე ყიდულობდა თავს, ხელს თუ ფეხს და სამშობლოში კონტრაბანდის გზით გაჰქონდა. მუმიით ვაჭრობამ ისეთი მასშტაბები მიიღო, რომ ბაზრის დაკმაყოფილება პრაქტიკულად შუძლებელი გახდა.       

 
მალე გამოჩნდა ყალბი მუმიებიც, რომლებსაც ამზადებდნენ დასჯილი ბოროტმოქმედების, თუ მძიმე სნეულებებით გარდაცვლილთა ცხედრებისგან. ისევე როგორც ძველად, მას აცლიდნენ ორგანოებს, ცარიელ ადგილებს ავსებდნენ ფისით, ბითუმით ახვევდნენ ტილოებში, მზეზე აშრობდნენ და ''აძველებდნენ''...

წყარო: ჟურნალი ''ისტორიანი''