"ლაზარე" პროზაული კრებულია არატიპიური, არასტანდარტული;  

წიგნის კითხვის დროს ვერ მოდუნდები და ვერ მიენდობი მხოლოდ ავტორისეულ ნარატივს.

მკითხველი აქტიურად უნდა ჩაერთოს საქმეში და გაფაციცებით ადევნოს თვალყური, რაიმე არ გამოეპაროს, რადგან შეიძლება შუა თხრობაში ავტორმა მკითხველს მიუგდოს სიტყვა და უცებ აღმოჩნდეს, რომ მკითხველი წერს... ან შეიძლება რომელიმე პერსონაჟმა შეცვალოს ავტორი და ახლა ის განაგრძობდეს თხრობას...